بررسی کلی:
اگر از دنبال کنندگان پیج سامان ویلسون بوده باشید حتما بیاد دارید که سامان ویلسون قسمتی از همین ترک را با مانور بر فضای گنگ ورس خود و نعره های موجود در ترک به عنوان دمو پخش کرد.
این ترک با نام \"تا ته\" و مضمونی از سبک گنگ به عنوان چهارمین ترک آلبوم را وارد فاز جدیدی می کند که فضای آلبوم را از تلفیق با ژانر راک دور می کند و به فضای هیپ هاپ با چاشنی الکترو وارد می کند. این فضا تا ترک 8 یعنی \"پشت دست\" بر آلبوم حاکم است. این ترک و 4 ترک بعدی بنوعی از آهنگ های محافظه کار آلبوم محسوب می شوند چراکه در جهت ارضای سلیقه مخاطبان و شنوندگان قدیم در آلبوم قرار گرفته اند و از حیث مفهوم و محتوا با هدف کلی آلبوم تفاوت دارد.
بررسی جزئی:
تقریبا لقب هیپ هاپی ترین بیت را تا اینجای کار میتوان به این کار نسبت داد
به طور بدیهی این چنین جا افتاده که ساختار و پترن های استفاده شده در این جور بیت ها کمتر از بیت های دیگر در سبک های دیگر است
علت این امر را می شود به لیریکس این طور کارها نسبت داد... چون در این جور کارها بار اصلی کار بر روی دوش تکست است و با ساده و تقریبا لوپ کار کردن میتوان زمینه ای ساخت برای راحت تر و بهتر شنیده شدن کار
اشاره کردن به ساختار و اجزای تشکیل دهنده آن کمی برای گوش های معمولی سخت است به این علت که این درام از ضرب آهنگ مشخص و معمول استفاده نمی کند و تقریبا غربی است اینگونه درام ها و ضرب ها
در میزان های فرد تقریبا با صدای کیک روبرو نمیشیم ولی در طرف مقابل کلپ در جای خودش به صدا در می آید و بار ضرب آهنگ را به تنهایی به دوش میکشه... های_هت به صورت یکنواخت به صدا در آمده و درست در جایی که انتظار نداریم 2 و 3 بار صدای کیک را پشت سر هم میشنویم
این نوع درام ها دست خواننده را برای اجرا بسیار باز میزاره از آن بابت که هم براحتی می شود لش و اسلو خوند و در طرف مقابل هم می شود با کند تلفظ کردن واژه ها... به علت زیاد شدن هجا ها میزان بعدی را جامپ زد
در طول ورس در فواصل نسبتا طولانی میزان ها بت نت های پیانو روبرو میشیم و تعدد این نت ها در کنار هم آکوردی به وجود آورده که دست پرورده این آکورد به وجود آورنده هارمونی شده است
آکورد تونیک ( سه فاصله ای ) ( اگر گوش نگارنده درست شنیده باشد! ) در این بیت به کرات مورد استفاده قرار گرفته است
به طور کلی ساختار بیت در این آهنگ بر عکس ساخته های دیگر مهراد از پیچیدگی کمتری برخوردار میباشد و صد البته که تم این جور کار ها به همین شکل است
بررسی فنی:
تا ته را اگر به یک رپر خارجی هم بدهید، میتواند بر روی این بیت رپ کند. خصایص این بیت که در ادامه اشاره خواهیم کرد، این بیت را بیشتر ساحل غربی و متولد Bay Area نشان می دهد. نمونه دم دستیش هم میتوان به چندین ترک از آلبوم پیشین Nipsey Hussle اشاره کرد که البته با توجه به صدا، و استایل لَش خوانی او، بیت \"تا ته\" از تمپو بالاتری برخوردار بوده. در کل استفاده از Clap، واضحا به جای درام های دستگاهی و الکترونیک از خصیصه های این نوع آهنگسازیست که با توجه به تکست و موضوع این امر به جا و به خوبی اعمال شده است. فقط یک انتظار کوچک میرفت که نیاز به کمی خلاقیت داشت این است که ای کاش یکی از کوروس ها (بصورت متداول در آهنگ های خارجی کوروس آخر) فقط clap داشت و بر روی آن وکال قرار میگرفت. اکثر رپرها از این ابزار در Live ها و اجراهای زنده خود (اکثرا برای تمامی کوروس ها) استفاده می کنند که با همراهی طرفداران در سالن غوغایی بپا می شود.
بررسی محتوا، مفهوم و لیریکس ترک:
تا الـان شنونده با سبک و استایل جدید سامان اشنا شده است و از این ترک ویلی نقش پررنگ تری را در آهنگ ها بازی می کند و اولین آهنگی که سامان شروع کننده است و همین طور یکی از کوروس های آهنگ را هم میخوند، همین آهنگ است.
فضای این آهنگ با آهنگ های قبلی تفاوت دارد. بعد از سه ترکه آرمانی و شعارگونه اولین آهنگ مستند \" تا ته \" است!
چیزی که همه شاید حس کرده باشند و دور از لمس نباشه! در عین حال تا ته به نوعی پیش زمینه ای برای چند آهنگ بعدی است و فضا را برای شنونده ها اماده می کند که در ادامه شاهد یه دیس و یکی دو تا ترک گنگ باشند! و از این ترک، فرم آلبوم Catchy و عام پسند تر می شود که کشش و ایجاد کند! سامان در این آهنگ به طرز زیبا و محسوسی شروع به تعریف یک داستان می کند
و حالت \" استوری تلینگ \" به آهنگ می دهد، که توی یک رینگ است و میخواد با دنیا بجنگه ( دنیا زد من و زمین اگه پا نشم حذفم ).
آرایه تشبیه در طول تکست مشهوده، حتی جزیئات داستان هم به خوبی تشبیه شده که باعث می شود تکست سطح خیلی خوبی داشته باشد.
ورس سامان گاها\" دارای قافیه داخلی است و تو بعضی ابیات هم قافیه های متوالی استفاده شده که آهنگ را از نظر رایمینگ در وضعیت خیلی خوبی قرار می دهد و تمام ابیات در ارتباط با هم هستند. { در نگاه دیگر میتوان این ترک را در یک جمله به صورت \" کسی که رویا های بزرگی داشته و الـان از خودش ناراضیه \" بیان کرد } مهراد علیرغم حفظ موضوع آهنگ با حالت طعنه امیزی شروع به خوندن می کند که و این لحن جذابیت خاصی به ورس داده. در تکست مهراد هم همانند ورس سامان تشبیهاتِ خوبی دیده می شود. این ورس از لحاظ مفهومی ادامه ورس سامان است
ولی مهراد از دیدگاه خودش به موضوع اشاره می کند. از لحاظ رایمینگ مهراد خوب شروع می کند اما ادامه نمی دهد، بعضی جاها سبک نوشتن تکست و قافیه , کلاسیک و منظم و بعضی جاها غیر کلاسیک و نامنظم است ( در سبک غیر کلاسیک رپر هرجا احساس کند قافیه لازم است از آن استفاده می کند. در واقع میتوان گفت ابیات یک اندازه نیستند و تعداد \" بار \" در هر مصراع با مصراع بعدی متفاوت است که باعث می شود در مجموع از قافیه های بیشتری استفاده بشود و محصول نهایی جذابتری برای مخاطب به وجود می اورد. )
از نقاط قوت دیگر مهراد تو این آهنگ می شود به فلوی خوبی که دارد اشاره کرد. اگر بخواهیم ورس هیدن و از جنبه های دیگر بررسی کنیم میتوانیم بگوییم مهراد معنی را به این شکل کامل می کند که، هر کس یه سبک زندگی را برای خودش انتخاب می کند ولی نباید یک مسئله غیر ارزشی و تکراری بخش عمده زندگیش را پر کند. تـا تـه با لحن آمرانه ای که دارد و با مطرح کردن مسائل سعی بی وقفه ای بر اصلاح طرز فکر ها می کند.